Idiopathic respiratory distress syndrome
■ Wat is IRDS?
■ Verschijnselen
■ Onderzoek & behandeling
■ Vooruitzichten
IRDS •
Contact
distress syndrome
syndrome
IRDS is een afkorting van idiopathic respiratory distress syndrome. IRDS is een stoornis in de longfunctie. Doordat de longen van te vroeg geboren baby’s nog onrijp zijn, wordt er nog geen of te weinig surfactant aangemaakt. Surfactant is een stof die ervoor zorgt dat de longblaasjes aan het eind van de uitademing niet samenvallen (dichtklappen).
Indien dit wel gebeurt vereist een volgende ademteug veel inspanning (vergelijkbaar met het opblazen van een zeer stugge ballon).
- neusvleugelen (de neusvleugeltjes gaan snel op en neer bij het ademen)
- grauw bleke kleur
- kreunen
- snelle ademhaling
- intrekken van de borstkas
Onderzoek
We stellen met een röntgenfoto vast of uw kind IRDS heeft en zo ja in welke mate
Behandeling
De behandeling van IRDS bestaat uit het ondersteunen van de ademhaling. Dit kan op verschillende manieren:
- Veelal met behulp van Continuous Positive Airway Pressure (CPAP). Hierbij wordt een ingestelde druk in de longen bereikt door het toedienen van lucht/zuurstof via een neusbril/-kapje. Door deze druk worden de longen beter opengehouden.
- Indien CPAP onvoldoende ondersteuning biedt wordt vaak gekozen voor kunstmatige beademing waarbij de beademingsmachine de ademhaling tijdelijk (gedeeltelijk) overneemt van uw kind via een beademingsbuisje dat ingebracht wordt in de luchtpijp (intuberen).
Naast het ondersteuning van de ademhaling kan ook surfactant toegediend worden. Of dit nodig is hangt af van de mate van benauwdheid en de benodigde ademhalingsondersteuning.
Surfactant kan toe gediend worden via de in de luchtpijp ingebracht beademingsbuis waarbij de ademhaling tijdelijk van uw kind wordt overgenomen. Een andere optie is surfactant langzaam toedienen met een dun slangetje in de luchtpijp terwijl uw kind zelfstandig ademhaalt. Voor welk van deze twee opties gekozen wordt is afhankelijk van de conditie van uw kind en de mate van ondersteuning die nodig is.
Vaak herstelt een kind na 5 tot 7 dagen. Doordat de longen voldoende surfactant gaan aanmaken nemen de symptomen af. Bij een aantal kinderen duurt het herstel langer en kunnen er complicaties optreden. Mogelijke complicaties zijn:
- Een klaplong (waarvoor het soms nodig is een drain in te brengen in de borstholte).
- BPD (bronchopulmonale dysplasie): chronische beschadiging van de longen als gevolg van de prematuriteit en ademhalingsondersteuning.
distress syndrome
syndrome
IRDS is een afkorting van idiopathic respiratory distress syndrome. IRDS is een stoornis in de longfunctie. Doordat de longen van te vroeg geboren baby’s nog onrijp zijn, wordt er nog geen of te weinig surfactant aangemaakt. Surfactant is een stof die ervoor zorgt dat de longblaasjes aan het eind van de uitademing niet samenvallen (dichtklappen).
Indien dit wel gebeurt vereist een volgende ademteug veel inspanning (vergelijkbaar met het opblazen van een zeer stugge ballon).
- neusvleugelen (de neusvleugeltjes gaan snel op en neer bij het ademen)
- grauw bleke kleur
- kreunen
- snelle ademhaling
- intrekken van de borstkas
Onderzoek
We stellen met een röntgenfoto vast of uw kind IRDS heeft en zo ja in welke mate
Behandeling
De behandeling van IRDS bestaat uit het ondersteunen van de ademhaling. Dit kan op verschillende manieren:
- Veelal met behulp van Continuous Positive Airway Pressure (CPAP). Hierbij wordt een ingestelde druk in de longen bereikt door het toedienen van lucht/zuurstof via een neusbril/-kapje. Door deze druk worden de longen beter opengehouden.
- Indien CPAP onvoldoende ondersteuning biedt wordt vaak gekozen voor kunstmatige beademing waarbij de beademingsmachine de ademhaling tijdelijk (gedeeltelijk) overneemt van uw kind via een beademingsbuisje dat ingebracht wordt in de luchtpijp (intuberen).
Naast het ondersteuning van de ademhaling kan ook surfactant toegediend worden. Of dit nodig is hangt af van de mate van benauwdheid en de benodigde ademhalingsondersteuning.
Surfactant kan toe gediend worden via de in de luchtpijp ingebracht beademingsbuis waarbij de ademhaling tijdelijk van uw kind wordt overgenomen. Een andere optie is surfactant langzaam toedienen met een dun slangetje in de luchtpijp terwijl uw kind zelfstandig ademhaalt. Voor welk van deze twee opties gekozen wordt is afhankelijk van de conditie van uw kind en de mate van ondersteuning die nodig is.
Vaak herstelt een kind na 5 tot 7 dagen. Doordat de longen voldoende surfactant gaan aanmaken nemen de symptomen af. Bij een aantal kinderen duurt het herstel langer en kunnen er complicaties optreden. Mogelijke complicaties zijn:
- Een klaplong (waarvoor het soms nodig is een drain in te brengen in de borstholte).
- BPD (bronchopulmonale dysplasie): chronische beschadiging van de longen als gevolg van de prematuriteit en ademhalingsondersteuning.